Liturgia Słowa Życia
Z Ewangeli Św Łukasza
Jezus pełen Ducha Świętego powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”.
Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest:» Nie samym chlebem żyje człowiek«. Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”.
Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest:» Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz «”.
Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane:» Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli «, i» na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień «”.
Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano:» Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego «”. Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.
Łk 4,1-13
I Niedziela Wielkiego Postu
9 marca 2025 r.
Wielki Post jest czasem i okazją, którą daje nam Kościół by zbliżyć się jeszcze bardziej do Boga. Post, modlitwa, jałmużna są drogowskazami na tej drodze, podejmując je często musimy się zmierzyć z własnymi słabościami i pokusami. W dzisiejszej ewangelii Pan Jezus ukazuje nam jak sobie z nimi radzić i je przezwyciężać. Nie dyskutuje z diabłem, ale odpowiada słowem Bożym. Diabeł jest przebiegły i jak pisał św. Paweł „Bądźcie trzeźwi, czuwajcie, bo wasz przeciwnik, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć”. On nie chce byśmy się zbliżyli do Boga. Nie kusi nas wprost do czynienia zła, ale znając nasze słabości wprowadza w błąd pod pozorem czynienia dobra, bo wie, że za jawnym złem nie pójdziemy tak łatwo. Dlatego tak ważne jest by w tym czasie zanurzyć się w słowie Bożym. Znać je, rozważać i kontemplować. „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca”. To jest droga by każdego dnia stawać się lepszym, przezwyciężać własne słabości, pokusy i budować żywą relację z Bogiem.Szczepan
