Liturgia Słowa Życia
Z Ewangelii według św. Łukasza
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!” Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”». I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»
Łukasz 18, 1-8
20 Października
Dwudziesta Dziewiąta Niedziela Zwykła
Modlitwa z wiarą to nie tylko wiara w to, że może się spełnić czy spełni się to, o co proszę. Modlitwa z wiarą, to przede wszystkim uświadomienie sobie z Kim rozmawiam. Przed Kim staję, aby wypowiedzieć w słowach to, co skrywa się w zakamarkach mojej duszy? Jeśli to zrobię, nie będę musiał walczyć już z pokusą handlu na kolanach, przekupywania Pana Boga czy traktowania Go jak staruszka, który niewiele rozumie z tego, co dzieje się na świecie. Modlitwa z wiarą to obcowanie z Bogiem. Wejście w tę szczególną relację, w tę zażyłość, kiedy wiem, że rozmawiam z Panem Świata, a On zwraca się do mnie jak do przyjaciela.ks. Mirosław Matuszny
