Liturgia Słowa Życia
Z Ewangelii według św. Marka
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: „Za kogo uważają Mnie ludzie?”Oni Mu odpowiedzieli: „Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków”.
On ich zapytał: „A wy za kogo Mnie uważacie?”
Odpowiedział Mu Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem”. Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: „Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.
Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa”.
Mk 8,27-35
XXIV Niedziela Zwykła
15 września 2024 r.
Wiara bez uczynków martwa jest. Prawdziwa wiara zawsze idzie w parze z uczynkami, ale nie tylko tymi zewnętrznymi i fizycznym niesieniu pomocy innym, gdy bliźni jest w potrzebie. Uczynki miłości i miłosierdzia wobec innych, to także umiejętność kochania drugiego człowieka z cichością i cierpliwością znoszenie jego wad, słabości, wyrozumiałości jego strachu czy lęku mimo często naszego odmiennego zdania, nie oceniania i skreślania z góry drugiego człowieka. Taka postawa świadczy o prawdziwości naszej wiary i miłości do Boga.Szczepan
