Liturgia Słowa Życia
Z Ewangelii w.g. św. Marka
Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi po kraniec nieba”. A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».
13, 24-32
18 listopada
33 Niedziela zwykła
Wizja końca świata zapowiedziana przez Pana Jezusa tak utkwiła mocno w wyobraźni wielu ludzi, że podjęli się interpretacji na ludzki sposób nie dostrzegając głeszego przesłania. Jakie ono jest? To prawda że, Bóg daje czas ludziom na poprawę życia. Tyle czynimy zła sobie wzajemnie że, nawet gdyby Jezus stanął pośród nas schodząc w obłokach nie dostrzeglibyśmy tego. Jeśli naprawdę chcemy poczuć Jego obecność to zwróćmy uwagę na dwa ważne dary Boże. Słowo Pana, które nie przemija i Ciało będące dla nas pokarmem duchowym dającym siłę do czynienia dobra. Ta prawda powinna być dla nas celem rozważań.Ks. Arkadiusz Śledzik
